Jan Balliauw werd geboren op 29 december 1959 in Beveren. Hij groeide op in de Burggravenstraat in Melsele en liep school in de gemeentelijke jongensschool. Zijn middelbare school doorliep hij in het Sint-Thomascollege op Linkeroever.
Na zijn studies rechten in Gent en Antwerpen ging hij in 1983 ging aan de slag als freelance verslaggever over Oost-Europa en Rusland voor VPRO-radio. Hij ging studeren in Leningrad en bleef uiteindelijk 'plakken' in Moskou. Als Ruslandcorrespondent
voor de publieke omroep maakte hij de val van de Sovjet-Unie mee en zag Gorbatsjov de macht verliezen. Hij maakte van dichtbij mee hoe Rusland voor het Westen van een mogelijke partner evolueerde naar een onbetrouwbare buur. Zijn talloze reportages vanuit alle regio’s in Rusland, maar ook Kiev, Oost-Oekraïne, de Krim of uit de voormalige oorlogszones in ex-
Joegoslavië maken van hem dé specialist van de Oost-Westbetrekkingen. Even nauwgezet volgde Jan de
geopolitieke wendingen die de verkiezing van president Trump in de VS heeft veroorzaakt en waarschuwt hij
voor de onzekere toekomst van West-Europa.
Jan Balliauw wordt alom geprezen voor zijn objectieve, integere verslaggeving en zijn heldere analyses. Hij schuwt daarbij de sensatie en paniekzaaierij.

Ondanks zijn verre reizen heeft hij de band met zijn geboortedorp nooit doorgeknipt. Hij keert nog vaak terug naar Beveren om familie te bezoeken en als gastspreker bij lezingen.

Topingenieur, professor, ondernemer, innovator dr. Clement Hiel, geboren in 1952, groeide op in Gaverland (Melsele). Gebeten door techniek en wetenschap doctoreerde hij aan de VUB in de elektrotechnische werktuigkunde. Voor een postdoctoraat belandde hij in Virginia (VS) waar hij de eerste contacten legde met NASA. In 1987 kon hij als ingenieur aan de slag als specialist design in een NASA-onderzoekscentrum in Silicon Valley. Daar genoot hij veel aanzien omwille van zijn deskundigheid, veelzijdigheid (combineren van praktisch inzicht en theoretische kennis) en creatieve benadering van problemen. Hij werkte er mee aan het Space Shuttle-programma, ook ten tijde van de ruimtevaartmissie van Dirk Frimout in 1992. Hij zette ook Belgische ruimtevaartindustrie mee op de kaart.

Naast wetenschapper en professor is Clement ook innovator en ondernemer. Na zijn carrière bij de NASA richtte hij in 2001 het materiaaltechnologie- en ontwikkelingsbedrijf Composite Support & Solutions Inc. op,  een onderneming die opdrachten uitwerkt voor o.a. NASA, Boeing en de Amerikaanse luchtmacht. Hij ontwikkelde innoverende producten zoals een hoogspanningsgeleider (ACCC), de eerste composietgeleider voor wereldwijde energielevering, die tweemaal meer energie kan verzetten dan een gewone distributiekabel en een radartoren in composietmateriaal waarvan de onderdelen met een kliksysteem in elkaar worden gezet. Voor zijn innovaties ontving hij talrijke prijzen waaronder de prestigieuze Tibbetts-award in 2016.

Dichter bij huis ontwierp hij op vraag van zijn broer Marc Hiel, bakker in Zwijndrecht, een bakvorm uit composietmateriaal.

Ondertussen is hij Amerikaans staatsburger maar komt hij regelmatig naar Beveren. Om de familie te bezoeken maar ook om lezingen te geven.

Jean-Marie Pfaff is afkomstig van Lebbeke maar sloot zich in 1965 aan bij SK Beveren en vestigde zich later ook in onze gemeente. Midden jaren 70 werd Pfaff eerste doelman bij SK Beveren, waar hij samen met o.a. Jean Janssens, Heinz Schönberger en Albert Cluytens de gloriejaren van SK Beveren meemaakte en in 1978 de Beker van België won en in 1979 landskampioen werd.

In de zomer van 1982 maakte hij de overstap naar Bayern Munchen, waarmee hij drie landstitels op rij won en in 1986 ook de Beker pakte. Ondertussen was Pfaff ook uitgegroeid tot de eerste doelman van het Belgische nationale elftal en veruit de meest populaire Rode Duivel. Hij werd zowel in het binnen- als buitenland beschouwd als een van de beste doelmannen ter wereld. In 1978 won hij de Gouden Schoen. Net geen tien jaar later werd hij uitgeroepen tot wereldkeeper van het jaar. 

Hoewel hij een schitterende internationale carrière uitbouwde, bleef hij Beveren - waar zijn carrière startte en hij de kansen kreeg - altijd dankbaar en trouw. Waar hij ook komt, verwijst hij met trots en liefde naar zijn Beverse roots. Wie Pfaff zegt, zegt SK Beveren en omgekeerd.

E.H. Daniël Vande Velde vierde in juli 2022 zijn 50-jarig priesterjubileum. Die 50 jaar priesterschap oefende hij sinds januari 1973 volledig en ononderbroken uit in diverse Beverse parochies. Dit is redelijk uniek in Vlaanderen. Op 28 januari 1973 startte hij als onderpastoor in Beveren (OLV). Op 10 maart 1993 werd hij aangesteld als pastoor in Vrasene. Later kwamen ook de parochies van Kallo (2001), Verrebroek (2001), Kieldrecht en Doel (2007) en Prosperpolder (2015) onder zijn pastorale leiding te staan.

Eind 2021 ging hij op rust maar hij bleef actief in de polderparochies.

Lang voor het bisdom daar toe besliste, zorgde hij via zijn pastoraat voor een intense samenwerking tussen de parochies die hij bestuurde. Daarnaast had hij oog voor zieken en zwakkeren, gaf hij veel verantwoordelijkheid aan leken en parochiemedewerkers en had hij een groot hart voor het lokale verenigingsleven.

E.H. Daniël Vande Velde overleed op 17 juli 2022.

Jeroom Heyndrickx werd in 1931 geboren in Haasdonk en trad na zijn middelbare studies toe tot de Missionarissen van Scheut. Zelf zei hij hierover ooit in een interview: In 1948, toen ik nog een 16-jarige scholier was in Sint-Niklaas-Waas, luisterde ik naar Mgr. Leo de Smedt, Scheutist, in China missiebisschop van Xiwanzi. Hij vertelde ons het dramatische verhaal van Xiwanzi. Dit maakte zulk een diepe indruk op mij dat ik nog diezelfde avond besloot om Scheutist te worden om als missionaris naar China te gaan… 

In 1957 werd hij op missie gestuurd naar Taiwan. Tussen 1974 en 1981 was hij Vicaris-Generaal in het Algemeen Bestuur van Scheut in Rome. In 1981 werd hij directeur van de Orde in China. In 1982 richtte hij aan de Katholieke Universiteit Leuven het Ferdinand Verbiest Instituut op, dat in 2014 werd omgevormd tot het Chinees College en waarvan hij nog steeds titelvoerend directeur is.Vanaf 1985 was hij docent aan het seminarie van Shanghai en later ook aan het seminarie van Peking. Tussen 2007 en 2013 was hij lid van de Vaticaanse commissie voor China. Tijdens zijn vele reizen naar China bemiddelde hij voortdurend tussen de kerk en het Chinese regime, steunde hij lokale priesters die ondergronds moeten gaan en werd hij soms beticht van spionage. In 2017 en 2018 gaf hij advies en voerde hij de voorbereidende gesprekken tussen het Vaticaan en de regering van China, die uiteindelijk leidden tot een akkoord waardoor China zich niet langer mengde in de pastorale leiding van de katholieke kerk zoals de aanstelling van priesters en bisschoppen. Hij speelt tot op de dag een belangrijke diplomatieke rol tussen de Belgische kerk, het Vaticaan en de Chinese kerk.

Ondanks zijn verre reizen en zijn religieuze roeping heeft hij de band met zijn geboortedorp nooit doorgeknipt. Hij keert nog vaak terug naar Beveren en was een veelgevraagd gastspreker bij verenigingen en op samenkomsten.

Personen die in het verleden reeds de titel van ereburger van (één van de deelgemeenten van) Beveren ontvingen

Kamiel D’Hooghe werd ereburger van Vrasene omwille van zijn grote verdiensten in de uitbouw van de orgelopleiding in Vlaanderen en als uitvoerend organist. Hij was bijna 30 jaar lang directeur van het koninklijk Conservatorium van Brussel, waar hij aan de wieg stond van de Nederlandstalige afdeling.

E.H. Arseen Lippens kreeg bij zijn afscheidsviering op 14 november 2004 de titel van ereburger als blijk van waardering voor 14 jaar pastoraal werk in de gemeente, waarvan 10 jaar als deken van het dekenaat Beveren.

Dokter Jozef van de Velde werd in 1973 door de gemeenteraad van Haasdonk benoemd tot ereburger omwille van 50 jaar activiteit op de gemeente als toneelspeler, -schrijver en regisseur. Het was door zijn toedoen dat het toneelspel van Tassyns opnieuw kon opgevoerd worden.

Georges Verbist uit Antwerpen werd in 1963 door de gemeenteraad van Doel tot ereburger benoemd omwille van zijn verdiensten en steun aan de gemeente op gebied van toerisme.

Kapitein V.J. Biels werd in 1954 door de gemeenteraad van Kallo tot ereburger benoemd omwille van zijn spontane, bereidwillige en onvermoeide inspanningen tijdens de overstromingen van februari 1953, om zijn onbegrensde bereidwilligheid en om zijn belangstelling voor iedere gemeentelijke aangelegenheid.

Gentenaar Marcel Dhondt werd in 1946  door de gemeenteraad van Doel benoemd tot ereburger omwille zijn grote toewijding aan Doel, onder andere als voorzitter van de Gentse Doelvrienden (toeristische vereniging).